ამ ადამიანის ბიოგრაფია გაგახსენებთ არაბი მოგზაურების ცხოვრებას, როგორიცა ალ-ბირუნი ან იბნ ბატუტას, რომლებმაც მოგზაურობაში არაერთი ათწლეული გაატარეს. აბბასი (Аббас) XX საუკუნის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფოტო დოკუმენტალისტია. ” არ მიყვარს გადაღება. არ მინდა, რომ ქუჩაში ხალხი მცნობდეს. ვცდილობ ყოველთვის კადრს მიღმა დავჩე” აბბასი 1944 წელს ირანში დაიბადა. 8 წლის ასაკში ის ოჯახთან ერტად ალჟირში გადავიდა საცხოვრებლად, სადაც ომს შეესწრო. ალჟირელები იმ დროს საფრანგეთისგან დამოუკიდებლობას მოითხოვნდნენ. აბბასი აღიარებს, რომ სწორედ ეს ომი გახდა მიზეზი იმისა, რომ სამომავლოდ მან ჟურნალისტის პროფესია აირჩია. 70-იანების ბოლოს ახალგაზრდა ფოტოგრაფი ირანში დაბრუნდა. იმ დროს ირანში რევოლუცია მიმდინარეობდა. რევოლუციის დამთავრების შემდეგ კი 1980 წელს აბბასმა დატოვა ირანი და მექსიკაში გაემგზავრა. იქ აგრძელებდა გადაღებას, ცდილობდა დაევიწყებინა ყველა ის კადრი, რომელიც ირანსა და ალჟირში ნახა. თავის მექსიკურ დღიურებში ის წერდა, რომ ყოველ საღამოს მას ახსენდება წამების კადრების, რომელიც ამ რევოლუციის დროს ნახა.
«У каждого фотографа, находящегося в центре событий, которые связаны с насилием людей друг над другом, есть свой рецепт, как справляться с психологическим напряжением. Чтобы быть в состоянии работать дальше, я старался эмоционально отстраниться от происходящего. Всё, что я чувствовал, я прятал глубоко внутри. И эти чувства и эмоции превратились в бомбу замедленного действия. Она срабатывает в тот момент и в том месте, где вы меньше всего этого ожидаете и менее всего готовы. Теперь мне часто снятся кошмары. Это одно из влияний Ирана на меня».
მხოლოდ 1997 წელს ფოტოგრაფი დაბრუნდება ირანში. მის მექსიკურ ფოტოებში შესამჩნევია, რომ ფოტოგრაფი ცდილობდა შეეცვალა სტილი თუმცა, ის მაინც უბრუნდება ცხელ წერტილებში მუშაობას. ” თუ კი გინდა რაიმე მნიშვნელოვანი გააკეთო უნდა იყო მწერალი და არა ჟურნალისტი. რითმი და აზროვნების სტილი იცვლება. სანამ მექსიკაში ვმუშაობდი, მე ვისწავლე არა მხოლოდ ამ მოვლენის დანახვა, არამეს მისი კონტეკსტისაც” გადასაღებად წასულს მუდამ თან აქ ბლოკნოტი სადაც მომხდართან დაკავშირებით შენიშვნებს იწერს. ამ ბლოკნოტებში გადაწყდებით ფრანგულად, ინგლისურად და სპარსულად ნაწერს. მისი წიგნები თითქმის ამ ბლოკნოტებში ჩანიშნული შენიშვნებით არის შეკრული. 1986 წლამდე აბასი მექსიკაში მოგზაურობდა იღებდა და წერდა. საბოლოოდ მან დაწერა წიგნის: “მექსიკაში დაბრუნება: მოგზაურობა ნიღბის გარეშე”1987 წელს ის იწყებს ახალ პროექტს, რომელიც რელიგიას ეხება. წიგნში აღწერილია ისლამში არსებული შიდა კონფლიკტები სხვადასხვა ისლამურ დაჯგუფებებს შორის. 2000 წელს აბბასი იწყებს მომდევნო პროექტს, რომელიც ქრისტიანობას ეხება. 2001 წლის 11 სექტემბერს ფოტოგრაფი პირდაპირ ეთერში ადევნებდა თვალყურს ციმბირიდან. ამ დღეს მან გადაწყვიტა დაბრუნებულიყო ისლამის თემას. აბბასი რამდენიმე წლის განმავლობაში აგროვებდა მასალებს 16 ისლამურ ქვეყანაში : ირანში, ერაყში, პალესტინაში… 2009 წელს მან გამოცა წიგნი “მუსლიმანური სამყარო 9/11 შემდეგ” (Во имя кого? Мусульманский мир после 9/11) მისი ბოლო პროექტი დასრულდა ფოტოდოკუმენტალური წიგნი, რომელიც ბუდიზმს ეხება. 3 წლის განმავლობაში მან 12 ქვეყნა მოიარა,რომლების უპირატესობას ბუდიზმს ანიჭებენ. აბბასი ცდილობდა ეპოვა პასუხი როგორ ერწყმება ამ ქვეყნებში ერთმანეთს რელიგია და ძალადობა, რაც გამორიცხულია. 1971 -73 აბბასი იყო ფოტო სააგენტო Sipa-s წევრი, 1974-80 წლებშ მუშაობდა Gamma-ში, 1981 წელს ფოტოსააგენტო Magnum-ის წევრი, ხოლო 1985-ში კი მისი სრულფასოვანი წევრია.
“ნუ ეცდებით იყოთ ობიექტურები. ვიმედოვნებ,რომ მე სუბიეტური ვიყავი, მაგრამ ამავ დროულად სამართლიანიც”
სრულად შეგიძლიათ იხილოთ : http://blog.leica-camera.ru/2013/06/18/14759/
ChveniJgufi412 